منو

اهمیت کتاب درک نشده است/ پایتختی کتاب در رفسنجان یک حرکت شعاری و تبلیغاتی بود

تارنمای خبری ایستار/ یگانه شجاعی: هفته کتاب بهانه ای شد تا با پای صحبت های امیر حسین نورالدینی شاعر، نویسنده و بنیان گذار اولین انتشارات رفسنجان بنشینیم. گفت و گویی که از زاویه دیگر به کتاب پرداخته است.

۳۰ آبان ۱۴۰۰

اهمیت کتاب درک نشده است…

امیر حسین نور الدینی در خصوص اهمیت کتاب اظهار کرد: اهمیت کتاب آشکار است و نیاز به توضیح ندارد اما آنچه به نظر من مهم است این که علیرغم بسیاری از کارها اما هنوز اهمیت کتاب را درک نکردیم و این در حوزه نشر کاملا قابل روئت است. قبلا تعداد ناشران کم بود و با بررسی های حرفه ای کتاب ها چاپ می شدند و هرکتابی منتشر نمی شد.اما در حال حاضر هرکسی نویسنده شده است. زمانی که کتاب خوب عرصه نشود مردم به سمت کتاب نمیروند و این یک ضربه فرهنگی به ادبیات ماست. چرا ما متولیان فرهنگ کاری در این زمینه که افراد جامعه عاشقانه به دنبال کتاب باشند انجام نمی دهیم .در هرجا که کتاب خوب وجود داشته باشد آدم روشن به وجود خواهد آمد زیرا نبود کتاب خوب تاریکی است. در این زمینه رویکرد و عمل ناشران کتاب از اهمیت بیشتری برخودار است.

سختی های در راه نشر کتابم مرا به سمت ایده انتشارات برد…

نورالدینی در خصوص چگونگی راه اندازی انتشارات سورمه گفت: من در زمینه ی چاپ مجموعه اول شعرم با مشکلات خیلی زیادی مواجه شدم. تقریبا ۱۲بار با اتوبوس به تهران رفتم  و همین سختی ها جرقه تاسیس انتشارات  سورمه را زد که نویسندگان رفسنجانی برای چاپ کتاب این مسافت را طی نکنند و باتوجه به دغدغه فرهنگی که داشتیم وارد این حیطه شدیم تا کارهای فرهنگی و ارزشمند با خروجی های خوب و مفید عرضه شود. هرچند از نظر کیفی به خواسته مورد نظرم رسیدم اما از لحاظ کمی به دلیل عدم حمایت ها به آنچه می خواستم نرسیدم. در چندسال اول تاسیس انتشارات توانستیم کتاب های خوبی را چاپ کنیم که این کتاب ها با تیراژ بالا به چاپ دوم و سوم رسیدند. سعی کردیم کتاب ها از نظر  کیفیت در چاپ ،کاغذ و ظاهر با کتب ناشران تهران تفاوتی نداشته باشند اما متاسفانه به دلیل عدم حمایت از سوی ارگان های شهرستان به سوی نابودی پیش می رویم که در حال حاضر از اجرا کردن این ایده شاید پشیمان باشم. در این چند سال انتشارات کارهای فوق العاده خوبی را به چاپ رساند که برخی نامزد جایزه کتاب هم شدند.

انتشارات باید یک حامی اقتصادی و فرهنگی بزرگ داشته باشد

بنیان گذار نخستین انتشارات رفسنجان در خصوص حمایت از انتشارات اظهار کرد: تا سال ۱۳۹۷تنها انتشارات شهرستان رفسنجان انتشارات سورمه بود اگر انتشاراتی هم بود نمایندگی انتشارات دیگر بودند می توانم بگویم ناشر برند و قابل دفاعی را در رفسنجان نداشتیم ‌.انتشارات کاری است که شما باید ازجیب خودتان بگذارید که دفتر نشر سرپا بماند و کاری است که اصلا درآمد ندارد. در زمینه چاپ کتاب، انتشارات باید یک حامی اقتصادی و فرهنگی قوی داشته باشد نه اینکه انتشارات را به سود آوری برساند بلکه انتشارات بتواند زنده و پویا بماند. ما در رفسنجان  حمایت اقتصادی و معنوی نشدیم. همزمان با شروع کار ما یک گروه دونفره مجوز یک انتشارات در کرمان گرفتند که بعد از گذشت پنج سال آنها مجوز انفرادی گرفتند و شهرستان رفسنجان از یکی از ناشران حمایت کرد و آن ناشر در سطح استان مطرح شد و به سمت برند سازی رفت اما از من که رفسنجانی بودم توسط هیچ کدام از ارگان های شهر حمایتی نشد. من به جرئت قسم میخورم از زمان شیوع کرونا اداره فرهنگ رفسنجان یک بار با دفتر انتشارات تماس نگرفت که از وضعیت انتشارات مطلع شود.

باید بخشنامه ایجاد نمایشگاه در رفسنجان بومی سازی شود/ کار فرهنگی عشق می خواهد

این شاعر رفسنجانی خاطر نشان کرد: انتشارات سورمه هشت سال تنها انتشارات شهرستان بود که در این مدت اتفاقات خوبی از جمله؛ جلسات نقد کتاب(اتفاق) ونقد شعر (پنج عصر) را برگزار کردیم که از دل این جلسات نویسنده ،شاعر و منتقد تربیت شد. نشریه فوق العاده تخصصی در رفسنجان راه اندازی کردیم که خارج از رفسنجان روی این نشریه مانور دادند و بعد از این نشریه نشریات تخصصی دیگری در رفسنجان شروع به فعالیت کردند. در چند سال پیش شرکت نفت از ما در خواست کرد یک نمایشگاه کتاب دایر کنیم که ارشاد رفسنجان بخاطر شاخص ها و معیار هایی که در شهرستان اجرای آنها امکان پذیر نبود از ایجاد نمایشگاه توسط انتشارات ما ممانعت کرد که باید در این راستا بخشنامه ایجاد نمایشگاه در شهرستان رفسنجان بومی سازی شود. من در این چند سال به سختی و با دست و پا زدن های شخصی توانستم انتشارات را سر پا نگه دارم کار فرهنگی عشق میخواهد ما عاشق بودیم که کار کردیم .حتی ما به فرمانداری ایده هایی در زمینه حمایت از کتاب دادیم که زبانی حمایت کردند اما در عمل هیچ حمایتی انجام نشد .

مردم رفسنجان حامی نویسندگان رفسنجانی هستند

نورالدینی با اشاره به ذائقه و سلیقه مردم در حوزه کتاب اذعان کرد: متاسفانه ذائقه ایرانیان در زمینه کتاب  رو به افول است و بیشتر داستان های دم دستی برایشان دلپذیر است تا کتاب های  ژرف و حرفه ای . در مبحث شعر هم همین گونه است شعری را دوست دارند که در لحظه از ان لذت ببرند و بخندند که مردم رفسنجان هم به طور کلی از این ذائقه مستثنا نیستند. حدود ۲۰سال پیش در کتاب خانه های مدارس چه کتاب های فاخری نگه داشته می شد الان که نگاه میکنی کتابخانه های مدارس را فقط کتاب های دم دستی را می بینید که همین ذائقه رو به افول می برد. اما به طور کلی مردم رفسنجان از کتاب هایی که نویسنده های آنها رفسنجانی هستند حمایت می کنند کتاب آنها را میخرند حتی  اگر آن کتاب را نخوانند من عینه حمایت رفسنجانی ها را دیدم .

فضای مجازی برای کتاب هم مثبت است هم منفی/ لایک ها گاهی توهم می آورد

امیرحسین نورالدینی با اشاره به جایگاه فضای مجازی در عرصه کتابخوانی اظهار کرد: فضای مجازی آسیب های بسیاری دارد اما در زمینه اطلاع رسانی و معرفی تاثیر بسیار مفید دارند .به نظر من تاثیر منفی و مثبت فضای مجازی پنجاه پنجاه است یک زمان یک متن از کتابی را در فضای مجازی مشاهده می کنید و ترغیب می شوید که مربوط به کدام کتاب است و آن را بخرید و بخوانید .انتشار کتاب های صوتی در فضای مجازی هم کار بسیار مفیدی است که  شما در هنگام انجام کار های روزمرتان کتاب مورد علاقه تان را گوش می کنید. ما مشکل مدیریت فرهنگی داریم زیرا کسانی که دغدغه فرهنگی دارند مدیر نیستند که برای موقعیت های ایجاد شده چیدمان درستی را تنظیم کنند. در فضای مجازی شعر کوتاه گسترش یافت وتعدادی از شاعر ها معرفی شدند اما از طرف دیگر یک عده چهار کلمه را کنار هم میگذارندکه یک حرف داخل ان است در فضای مجازی پخش میشود و تعداد لایک های آن نویسنده را دچار توهم میکند که فکر میکند شاعر است که در اینجا مدیریت فضای مجازی و کاربران سخت خواهد بود. دانش باید به گونه ای باشد که بر اثر مطالعات و آموزش های بسیار سر ریز شود نه اینکه بیرون بریزد و این ضربه های خواسته و ناخواسته به زبان  وادبیات فارسی لطمه میزند.

پایتختی کتاب در رفسنجان یک حرکت شعاری و تبلیغاتی بود

این فعال فرهنگی با اشاره به موضوع پایتختی کتاب رفسنجان و انتقاد از عملکرد در این حوزه خاطر نشان کرد: پایتخت کتاب آیا این است که ما بیاییم از اول سال شروع کنیم مانور دادن ،هزینه کردن وجنجال راه انداختن  بعد بگویبم ما جز کاندیدای پایتخت کتاب شدیم و در آخر بگوییم ما پایتخت کتاب نشدیم. من حس می کنم ماجرا یک بحث تبلیغاتی است و یک بازی از قبل نوشته شده است .اتفاقی همچون پایتخت کتاب که هیچ خروجی نداشته باشد، به درد نمی خورد. ما در ابتدا باید مردم کوچه و بازار را از حضور کتاب در شهر آگاه سازیم.  پایتختی کتاب یعنی اینکه از یک جایگاه به جایگاه دیگر صعود کردن .پنج سال است که از ابتدای سال، پایتختی کتاب را در بوق و کرنا می کنیم و در ماه های مهر و آبان می گوییم تمام شد و ما پایتخت کتاب نشدیم

دلیل پایتختی کتاب وجود افرادی بود که تخصصی در کتاب نداشتند

نورالدینی در خصوص عدم دریافت عنوان پایتختی کتاب در رفسنجان اذعان کرد: کسانی که هیچ تخصصی در حوزه کتاب ندارند وارد بحث پایتختی کتاب شدند، هزینه ای کردند و تمام شد. اگر پایتختی کتاب یک حرکت فرهنگی است پس باید مردم کتاب خوان خروجی آن باشد. ما که در این پنج سال عملا هیچ خروجی نداشتیم. در این پنج سالی است که کاندیدای پایتخت کتاب بودیم چه تفاوتی با ده سال قبل کردیم که قابل لمس باشد؟ من به عنوان ناشر در سال ۱۳۹۲ ماهی دو کتاب چاپ می کردم اما در سال ۱۳۹۹یک کتاب چاپ کردم آیا خروجی پایتختی کتاب این است؟ آیا بعد از کاندیدای پایتختی، کتابفروشی و کتاب خانه عمومی به شهر اضافه شد؟ بر چه اساس میگویند سرانه مطالعه رفسنجان افزایش یافته است.  فرم های آماری توسط کدام شرکت انجام شده است چرا در اختیار عموم نمی گذارید؟ چرا کتاب فروش باید بگوید اگر مجبور نبودم کتاب فروشی را جمع می کردم؟ ما در شهری زندگی می کنیم که بزرگترین پژوهشگر و داستان نویس را دارد. باید افراد متخصص وارد حوزه پایتختی کتاب می شدند و ما در رفسنجان این آدم ها را داشتیم. . صاحب نظران بسیاری در حوزه کتاب در شهرستان وجود دارد که در خارج شهرستان، بسیاری آنهارا می شناسند اما در رفسنجان به آنها اهمیت نمی دهند. من ادم بدبینی نیستم اما فکر می کنم از لحاظ فرهنگی افت بسیار شدیدی داشتیم.

خیابان کتاب یعنی القای حس کتاب خوانی، نشاط و سرزندگی

نورالدینی ادامه داد: اگر قرار است برای رفسنجان کاری انجام دهیم باید از متخصصان کمک بگیریم نه اینکه مدیر  پشت میزش بنشیند و با هرکسی که خواست کار کند  این که کار فرهنگی نمیشود و در شان فرهنگ و هنر نخواهد بود. واقعا جای سوال است که چرا ۵سال ما فقط کاندیدا هستیم؟ باید معایب و مزایا را بررسی کنیم. شهر کاشان به معنی واقعی توانسته در زمینه پایتختی کتاب خود را مطرح کند زیرا در این زمینه پیشرفت های خوبی داشتند. اما تلاش های که در رفسنجان شده فانتزی بوده است. یکی از پر حادثه ترین و پرت ترین و سوت و کور ترین خیابان های شهر را به نام کتاب نامگذاری کردند.  خیابان کتاب یعنی زمانی که وارد آن خیابان مشوی حس کتاب خواندن به تو القا شود، در آن شور و نشاط و تحرک باشد،  المان و مبلمان شهر ی باید در این خیابان در راستای کتاب باشد. تعدادی قابل توجه کتابفروشی در آن باشد.  چند سال است برای پایتختی هزینه می کنند و در آخر می گویید نشد. آیا فرمانداری به عنوان  متولی نباید دستور آسیب شناسی بدهد که چرا بعد از گذشت چند سال نامزد شدن  به جایی نرسیدیم. این برای کسی که زندگی و علاقه اش را برای این کالای  فرهنگی گذاشته است زجر اور است

 


برچسب ها:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شش + سیزده =

مطالب مرتبط
ایتا سروش بله تلگرام اینستاگرام
درباره ما

ایستار در لغت نامه ها ایستار را معانی بسیار است.اما آنچه که ما را وا داشت تا نام ایستار را برای حضور در عرصه فعالیت سیاسی بر گزینیم توجه به دو معنا بود اول نوع نگرش و طرز فکر و دوم ثبات قدم و استوار بودن. مجموعه ایستار ماحصل اجماعِ فکری گروهی از جوانان انقلابی است که در سالهای متمادی فعالیت خود در عرصه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی به باوری در چهار چوب ایستار رسیده اند. ایستار برای ما ایستادگی خردمندانه برای تحقق اصول است، اصولی که منبعث از وحی و عقل است . سعی ما بر این است که در دامگه حوادث با تکیه بر دین و دانش به خردمندانه ترین مسیر ممکن قدم بگذاریم

تمامی حقوق سایت برای تارنمای خبری ایستار محفوظ می باشد.