ایستار نیوز » نه شرقی نه غربی دیگر شعار ما نیست فقط منافع ملی/ اینستاگرام فیلتر نمی شود

نه شرقی نه غربی دیگر شعار ما نیست فقط منافع ملی/ اینستاگرام فیلتر نمی شود

در روزهای داغ بررسی بودجه در مجلس، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور از جزئیات تعامل دولت و مجلس بر سر مسائل مهم کشور می‌گوید.

۱۳ اسفند ۱۴۰۰

معاون پارلمانی رئیس جمهور یک اصولگرا با سابقه وزارت فرهنگ و ارشاد در دولت دوم احمدی نژاد و نمایندگی در مجلس پنجم است. البته سید محمد حسینی سالهاست که راهش را از رئیس جمهور اسبق کشور جدا کرده است. چندی پیش در دفتر معاونت مجلس رئیس جمهوری در میدان بهارستان میهمان حسینی بودیم و در گفتگویی با او، از هر دری درباره دولت و مجلس سخن گفتیم. حسینی که با آرامش سخن می گوید تلاش می کند حرف حاشیه داری نزند. او معتقد است رابطه مجلس و دولت خوب است و انتقاداتی هم که می شود طبیعی است. حسینی از اولین بودجه دولت رئیسی دفاع می کند و می گوید که این بودجه به نفع اقشار آسیب پذیر است. درباره تخصیص بودجه نیز توضیح می دهد که بودجه بعضی‌ها نهادها مستقل و جداگانه بوده اما الان یکجا شده و نهاد بالاسری آن را توزیع می کند.

حسینی موافق تغییرات در مالیات است و می گوید باید از ثروتمندان مالیات بیشتری گرفته شود. او می گوید: همین دلار 4200 تومان باعث شد یک عده یکمرتبه یک ثروت هنگفتی پیدا کردند خب اینها باید مالیات بدهند که از این رانت برخوردار شدند.

دولت سیزدهم و مجلس یازدهم بیش از اسلاف خود همسو به نظر می‌آمدند. این روزها اختلافات دولت و مجلس همسو در حال نمایان شدن است در حالی که اوایل کار اینطور نبود. پیش‌بینی می‌کردید که این میزان اختلاف به این سرعت نمایان شود؟

حسینی: همکاری دولت و مجلس از آغاز همکاری خوبی بود. نمایندگان رای اعتماد بالایی به وزرا دادند که این جای تقدیر دارد. حتی یکی از گروه‌های موثری که درخواست داشتند آقای رئیسی کاندیدا شود بیش از 220 نفر از نمایندگان مجلس بودند. از طرفی می‌بینیم مشکلات فراوانی در کشور هست چراکه در هشت سال گذشته بویژه در حوزه‌های عمرانی کار جدی صورت نگرفته بود که مطالبات انباشته شده‌ای را به دنبال داشت. نمایندگان انتظار دارند با تغییری که در دولت ایجاد شده اقدامات سریعی صورت بگیرد و الحمدالله در این مدت کوتاه کارهایی انجام شده ولی میسر نیست که همه خواسته‌ها در کوتاه‌مدت عملی شود؛ بعضی از برنامه‌ها نیاز به زمان دارد و در میان‌مدت یا درازمدت انجام می شود. البته منظورم از درازمدت در طول این چهار سال است.

طبیعی است که در مسائل مختلف، اختلاف‌ نظرهایی هم وجود داشته باشد و اصلا در قانون اساسی هم پیش‌بینی شده که نمایندگان سوال کنند و حتی تحقیق و تفحص کرده و نظراتشان را منعکس کنند. در مجموع این اختلاف نظر آنقدرها هم جدی نیست و بیشتر فضاسازی به نظر می‌رسد.

شما خودتان یک گلایه کوچکی کرده بودید که تعداد سوالات خیلی زیاد شده و اگر وزرا بخواهند پاسخ بدهند دیگر فرصتی برای کار کردن نمی‌ماند.

حسینی: بله. سوالات زیاد شده یکی از دلایلش هم این است که نمایندگان از این دولت انتظارات بیشتری دارند. شاید در گذشته ناامید بودند و می‌گفتند کاری صورت نمی‌گیرد ولی الان انتظار دارند چون دولت، یک دولت پرتلاش است. آقای رئیسی وقت‌گذار است و توجه می‌کند و نظرات را مورد عنایت قرار می‌دهد؛ از این جهت سوالات نمایندگان هم بیشتر می‌شود، ولی بسیاری از این سوالات یا در کمیسیون مطرح نمی‌شود یا اگر در کمیسیون مطرح شد دیگر به صحن نمی‌آید. یا مثلا ما دو مورد داشتیم که در صحن هم مطرح شده، اما نماینده محترم سوال‌کننده قانع شده و اصلا به رای‌گیری هم نرسیده ولی در فضای بیرونی عده‌ای به این مساله دامن می‌زنند. مثلا موضوع در حد سوال است اما می‌گویند استیضاح. ممکن است موردی بوده باشد و افرادی مثلا امضا کرده باشند ولی هیات رئیسه هنوز هیچ استیضاحی را اعلام وصول نکرده، چون به هر حال استیضاح مراحلی دارد و پیش از اتمام مراحل، گفتگو می‌شود. از ناحیه دولت، نهایت تعامل وجود دارد.

تعامل از طرف مجلس چطور؟ چهار استیضاح در پنجمین ماه دولت زیاد به نظر می رسد.

حسینی: من فقط اشاره‌ کوتاهی بکنم در مورد تعامل دولت؛ آقای رئیس‌جمهور تاکنون 7 بار در صحن علنی مجلس حضور پیدا کرده که این یک رکورد بی‌سابقه است. ایشان جلساتی با مجامع استانی دارند و تاکنون با بیش از 170 نماینده جلسه داشته‌اند. نمایندگان می‌آیند و نظراتشان را مطرح می‌کنند. همچنین در سفرهای استانی با نمایندگان در تعامل هستند. معاون اول نیز به طور منظم با کمیسیون‌ها جلسه دارد؛ یعنی یک نوع تقسیم کار شده. معاون اجرایی قبل از سفرهای استانی، نظرات نمایندگان را کسب می‌کند و همینطور وزرا که تقریبا هر هفته با نمایندگان جلسه دارند، حالا چه در مجلس و چه در وزارتخانه‌ها. خود ما هم که حضور دائم داریم.

بنابراین دولت در تعامل با مجلس هیچگونه کوتاهی انجام نداده ولی باز هم گاهی اوقات استیضاح طرح می‌شود که عجله ای است. آقای حاجی دلیگانی، عضو هیات رئیسه گفته بود ما لااقل تا عید صبر کنیم. یعنی یک مهلتی بدهیم، اینجور نیست که بشود همه کارها را به سرعت انجام داد، به ویژه در مواردی که نیاز به سرمایه‌گذاری دارد. دولت در آغاز کار حتی در پرداخت حقوق کارکنان خودش با مشکل مواجه بود. بدهی‌ها و گرفتاری‌هایی که وجود دارد، حوادث غیرمترقبه‌ای که هست. این است که واقعا نمی‌شود در کوتاه‌مدت همه خواسته نمایندگان را برآورده کرد.

البته موضوعاتی دیگری بیشتر در استیضاح‌ها مطرح می‌شود مثلا دلیل استیضاح آقای خاندوزی به انتصابات ایشان برمی گردد یا در مورد آقای فاطمی امین می‌گویند چرا ایربگ‌ها باز نشده؛ بنابراین داستان، داستان حقوق نیست و ماجرا آن چیزی نیست که از دولت قبل باقی مانده است.

حسینی: درباره انتصابات، درست است که ما با گروه‌های مختلف، با صاحب‌نظران، با ائمه جمعه و نمایندگان ولی فقیه، با فعالین سیاسی و با نمایندگان مشورت می‌کنیم اما اینکه نمایندگان در این مساله ورود پیدا کنند با قانون اساسی و همینطور نظرات رهبری منافات و مغایرت دارد. بهتر است نمایندگان صبر کنند، اگر مدتی گذشت آن فردی که منصوب شده عملکردش خوب نبود آن موقع از بُعد نظارتی که در حیطه وظایت و اختیارات نمایندگان است، ورود پیدا کنند و تذکر بدهند، سوال کنند، هرگونه که می‌خواهند رفتار کنند. اما وقتی فردی تازه می‌خواهد کارش را شروع کند، سوالاتی مطرح شود که این فرد مدنظر ما نبوده، خب آن از اختیارات وزرا و استانداران است. آنها باید جوابگو باشند و ما در این زمینه تفکیک قوا داریم که همینطور که ما بالاخره تابع قوانینی هستیم که در مجلس تصویب می‌شود،‌ نمایندگان هم در حوزه تقنینی و نظارتی، وظایفشان را انجام بدهند، ما همراهی خوبی خواهیم داشتیم.

درست است که برخی از این انتصابات برخلاف نظر نهادهای امنیتی بوده؟

حسینی: بعید می‌دانم چنین چیزی بوده باشد چون استعلام صورت می‌گیرد. اصلا یکی از دلایلی که شاید بعضی از تغییرات کند بوده، به خاطر اینکه تا استعلام بشود و بررسی‌های لازم صورت بگیرد زمانبر است. بله ما در دولت قبل داشتیم که افرادی که دستگاه‌های نظارتی مانند وزارت اطلاعات رد کرده بود، اما آنها نصب می‌کردند اما در این دولت بنابر این است که افرادی منصوب بشوند که اینها روحیه مردمی داشته باشند، شایستگی لازم را داشته باشند، ضد فساد باشند، خودشان مشکلات اقتصادی و مالی نداشته باشند و ویژگی‌های دیگری که بارها بیان شده است.

شما فرمودید بعید است. این اتفاق نیفتاده یا بعید است که افتاده باشد؟

حسینی: بنده اطلاعی ندارم یعنی موردی سراغ ندارم که مثلا استعلام شده باشد و منفی باشد و حکم گرفته باشد. بعد هم بسیاری از مواردی که تاکنون بوده مثلا حکم سرپرستی داشته. سرپرستی موقت است.

دقیقا اشاره به همین افراد بوده.

حسینی: بله سرپرست است، به همین دلیل که خیلی وقت‌ها ممکن است بررسی ها طول بکشد، این است که فعلا حکم سرپرست زده‌اند. اینکه مثلا برای فردی به عنوان معاون وزیر یا فرماندار حکم قطعی‌ صادر شد، آن موقع اگر موردی، اشکالی، ایرادی در کار بود باید تذکر داده بشود و مساله بررسی شود.

ماجرا را برعکس هم می‌شود نگاه کرد. درباره تعامل مجلس با دولت، بعضی‌ها برآوردشان این است که اساسا مشکل، مشکل دولت نیست. نمایندگان دارند به نوعی سهم‌خواهی می‌کنند، کما اینکه به نظر می‌آید بعضی از آنها موفق شدند. ما انتصاباتی از اقوام درجه یک نماینده‌ها در دولت داشتیم.

حسینی: شاید درست نباشد که اینطور کلی‌گویی کنیم. بالاخره باید تفکیک قائل بشویم. من اشاره کردم که بخشی از سوالات نمایندگان به خاطر این است که مطالبات مردم زیاد است چراکه مشکلات اقتصادی و معیشتی فراوان است. من شخصا از نزدیک شاهد بودم که مردم می‌آیند به نماینده می‌گویند شما چه کردید؟ نماینده هم که مجری نیست، بنابراین از دولت می‌خواهد که وظیفه‌اش را انجام بدهد. پس بخشی این مساله است. حال اگر به طور معدود افرادی نظرات دیگری داشته باشند آن یک بحث دیگری است و در دولت تاکید هم شده که انتصابات بر اساس شایستگی باشد.

حال اگر یک فردی مثلا نسبتی دارد با یک نماینده، اما خودش فرد شایسته‌ای است، ما که نباید خودمان را از او محروم کنیم. از اول انقلاب همیشه بوده‌اند کسانی که با هم نسبت‌هایی داشته‌اند. اگر صرف نسبت فامیلی یا صرف رفاقت باعث بشود که ما کسی را در یک جایی قرار بدهیم؛ مثلا فرد، انسان کارآمدی نباشد و منصوب شود، آن وقت همه باید اعتراض کنند. خود ما هم اگر با چنین مواردی برخورد کنیم، اعتراض خواهیم کرد.

پس شما شخصا با این انتصاباتی که صورت گرفته، مخالفتی ندارید؟

حسینی: آن مواردی که تا به حال داشتیم، چیز خاصی نبوده. بله بعضی از جاها را دارند بررسی می کنند که مثلا مراحلش طی شده یا نشده. فرض کنید در برخی مسئولیت‌های تخصصی، نیاز هست که فرد در آن زمینه یا تحصیلات داشته باشد یا تجربه‌ای داشته باشد. اگر مثلا موردی باشد، خود دستگاه نظارتی پیگیر خواهند بود. می‌خواهم بگویم خود نهاد ریاست جمهوری و وزارتخانه‌ها این حساسیت‌ها را دارند.

پس آنچه از نظر شما اهمیت دارد تخصص است. تداعی اخیرش می‌شود آقای علی‌عسگری. به نظرتان انتصاب درستی بود؟

حسینی: ایشان رشته‌اش فنی است قبلا هم معاون فنی صدا و سیما بوده و در کارهای اقتصادی بوده و… در اینها تردیدی نیست. اما اینکه برای این مسئولیت خاصی که انتخاب شده، در دست بررسی است که ببینند به اصطلاح واجد شرایط هست یا نیست. بنده چون در این زمینه تخصصی ندارم، نمی‌توانم اظهارنظری بکنم ولی اطلاع دارم که دستگاه‌های نظارتی این قضیه را تحقیق می‌کنند.

پس ممکن است که ملغی بشود؟

حسینی: باید ببینیم نظر دست‌اندرکاران مربوطه در این باره چه هست.

درباره رابطه نماینده‌‌ها و وزرا، آیا درست که هر دوشنبه وزرا در مجلس هستند؟

حسینی: بله. درخواست هیات رئیسه و رئیس مجلس این بود که ما جلساتی را در خود مجلس با نمایندگان داشته باشیم. البته در کمیسیون‌ها هم یکشنبه‌ها و سه‌شنبه حضور پیدا می‌کنند ولی دیدار دوشنبه ها با نمایندگان است که بالاخره در رفت‌ و آمد و وقت صرفه‌جویی بشود و تعداد بیشتری از نمایندگان به وزرا دسترسی داشته باشند که البته برخی از نمایندگان راضی نیستند، می‌گویند بهتر است ما برویم در خود وزارتخانه‌ها. که ما داریم در مورد این مساله هم یک بازنگری می‌کنیم.

از چه نظر راضی نیستند؟

حسینی: در مجلس محدودیت‌هایی وجود دارد، مثلا گاهی اوقات نمایندگان می‌خواهند با مدیران و مسئولان حوزه انتخابیه‌شان بیایند. در مجلس نمی‌گذراند که آنها بیایند و باید تنهایی بیایند صحبت کنند یا مثلا می‌گویند آن نظم کافی در مجلس رعایت نمی‌شود. البته خود مجلس قرار بود این نظم و ترتیب را ایجاد کند، اما حالا مثلا 10 نفر را اسم می‌نویسند بعد مثلا 3 نفر می‌آیند یا 20 نفر می‌آیند یعنی کمتر یا بیشتر از آن تعداد. و وقتشان گاهی اوقات کم می‌شود. از آن جهت علاقه‌مندند در خود وزارتخانه‌ها باشد، ما هم منعی قائل نشدیم از اول.

نظر دولت چیست؟ به نظرتان کار درستی بوده که این اتفاق افتاده؟ چون مسبوق به سابقه نیست، همیشه وزرا در کمیسیون‌ها حضور پیدا می‌کردند نه اینکه وزرا برای دیدار با نمایندگان به مجلس بروند.

حسینی: بله. بالاخره ملاقات که داشتند با نمایندگان و فقط ملاقات‌ها در وزارتخانه‌ها بوده. برای اینکه ما امکان بهتری برای نمایندگان فراهم کنیم بر اساس پیشنهاد خود هیات رئیسه مجلس، این کار را انجام دادیم یعنی گفتیم وزرا بیایند در دسترس نمایندگان باشند. یک نماینده در یک روز ممکن است بتواند با چهار یا پنج نفر از وزرا هماهنگ کند و جلسه داشته باشد در حالی که بخواهد برود یک وزارتخانه، کمتر به جاهای دیگر می‌رسد. این را ما به جهت همکاری با مجلس پذیرفتیم ولی الان برخی از نمایندگان ناراضی هستند لذا ما داریم در این مساله بازنگری می‌کنیم.

یکی از مواردی که به شایعه‌های سهم‌خواهی نمایندگان دامن می‌زند، همین حضور وزراست. انگار وزرا به مجلس می‌روند و آن چیزی که نمایندگان می‌خواهند را اجرا می‌کنند و حالا چه بودجه بخواهند چه پست بخواهند. آیا چنین حرف‌هایی بین وزرا و نمایندگان رد و بدل می‌شود؟

حسینی: امیدوارم که این چیزها نباشد. ما مجلس را یک مجلس انقلابی می‌دانیم و آن شناختی هم که داریم از غالب نمایندگان این است که دغدغه‌شان حل مشکلات حوزه انتخابیه است و در دیدار با وزرا دنبال این مسائل هستند. حال اگر در این بین یک فرد بخواهد از موقعیت خودش بهره‌برداری کند، خلاف وظیفه نمایندگی است و سوگندی که نمایندگان می‌خورند.

بگذارید یک کم صریح‌تر بپرسم؛ نگران نیستید این انتصابات فامیلی پاشنه آشیل دولت سیزدهم بشود؟

حسینی: انتصابات فامیلی در دولت قبل بود یعنی از خود آقای رئیس‌جمهور، آقای روحانی بگیرید که چندین نفر از اطرافیانش در جاهای مختلف بودند یا مثل دامادش قرار بود منصوب بشوند. همینطور دیگرانی که میدان می‌دادند به بستگانشان که چه در دولت باشند چه در بخش خصوصی اما مورد حمایت باشند. یکی داماد فلان وزیر بود، یکی عروس فلان وزیر، دختر وزیر داشتیم و برادر معاون اول؛ این افراد را به نوعی حمایت می‌شدند. اما در این دولت چنین چیزی نیست.

حتی روسای جمهور گذشته معمولا به یکی از اعضای خانواده خودشان مسئولیت می دادند، مثلا یکی رئیس دفتر بود یا یکی بازرسی بود. اما الان خود آقای رئیسی کسی از بستگانش را منصوب نکرده با وجودی که شایستگی دارند ولی خب به خاطر فضاسازی در کشور، اصلا صلاح ندیدند که بخواهند از این نیروها که توانمند هم هستند، استفاده کنند. بقیه هم به همین صورت، یک‌سری شایعات در مورد برخی از وزرا مطرح شد، بعد بررسی شد و صحت ندارد. بنابراین به نظر می‌رسد بیشتر یک نوع فضاسازی باشد. البته ما هم بارها اعلام کرده‌ایم اگر افراد مواردی را اطلاع دارند گزارش بدهند که دلیل انتصاب، صرف فامیلی بوده. ببینید اگر یک فردی در گذشته هم مسئولیت داشته، بارها مسئول بوده، الان مجدد انتخاب شده، این را ما نباید به حساب فامیلی بگذاریم. این را باید به حساب توانمندی آن فرد بگذاریم و افراط و تفریط در این مساله به هیچ وجه درست نیست.

پس شما نگرانی کلی ندارید. فکر می‌کنید بیشتر خبرسازی باشد.

حسینی: نه. به نظر می‌رسد تاکنون هیچ چیز خاصی نبوده یعنی به عنوان یک مساله نیست. اگر موردی هم بوده، تذکر داده می‌شود، برطرف می‌شود و از این جهت جای نگرانی نیست. مردم بدانند که بنای دولت بر این است که افراد کاردان و شایسته را در مسئولیت‌ها قرار بدهد.

در مجلس می‌گویند آقای نیکزاد نماینده دولت در مجلس است. آیا این عبارت، عبارت درستی است؟

حسینی: نه. چنین چیزی نیست. دولت بنا دارد با همه نمایندگان ارتباط داشته باشد. ایشان در وقت انتخابات رئیس ستاد بوده، همکاری کرده، الان هم ممکن است نظرات مشورتی داشته باشد و مواردی را بیان کند. خیلی از نمایندگان این امکان را دارند. خود رئیس مجلس هم تقریبا هر هفته با آقای رئیس‌جمهور جلسات خاص و سران سه قوه را دارند. بقیه نمایندگان همینطور که من گفتم این ارتباط وجود دارد در هر حال آنها وظیفه نمایندگی خودشان را انجام می‌دهند اما دولت هم چون یک دولت انقلابی هست به طور طبیعی نمایندگان همکاری و کمک می‌کنند چون موفقیت دولت را موفقیت خودشان می‌دانند، موفقیت نظام می‌دانند. اگر دولت که مسئول اجرا هست در کشور ضعیف و ناکارآمد باشد، خود نمایندگان هم آسیب می‌بینند. بنابراین طبیعی است که همه این روحیه را داشته باشند که کمک بکنند.

حتی بعضی از نماینده‌ها این نگرانی را دارند که می‌گویند دولت تلاش می‌کند رئیس مجلس سال بعد آقای نیکزاد باشد نه آقای قالیباف.

حسینی: نه. اصلا دولت در مسائل مجلس به هیچ وجه ورود پیدا نمی‌کند.

برای دولت کدام بهتر است؟ کدام همکاری بهتری دارد؟

حسینی: ببینید ما اصلا در این قضیه ورود پیدا نمی‌کنیم و این را حق خود نمایندگان می‌دانیم که چه درباره روسای کمیسیون‌ها، هیات رئیسه، در این زمینه‌ها به هیچ وجه ما ورودی نخواهیم داشت.

به دولت سیزدهم می‌گویند دولت سوم آقای احمد‌ی‌نژاد، به خاطر تعداد وزرایی زیادی که در آن دولت بودند و در این دولت هم هستند. شما با هر دو رئیس‌جمهور کار کردید، می‌خواهم ببینیم از نظر شما این دو رئیس‌جمهور در زمان تصدی کارشان شباهتی به هم دارند؟

حسینی: اول اینکه این دولت، دولت سوم باشد این را ما تکذیب می‌کنیم. این چنین چیزی نیست.

این نامگذاری رسانه‌ای است…

حسینی: یک عده‌ای به خاطر تخطئه، اینگونه مطرح می‌کنند چون بالاخره اواخر دولت دهم مشکلات و اشکالاتی پیش آمد و می‌خواهند این دولت را به نوعی تضعیف کنند. وگرنه آقای رئیسی یک شخصیت مستقل هستند و براساس دقتی که دارند افراد را گزینش کردند و افراد محدودی هم که از دولت گذشته یعنی دولت نهم و دهم در این دولت هستند هیچ کدام در آن جای قبلی نیستند. مثلا اگر آقای رستم‌ قاسمی هستند، ایشان وزیر نفت بودند الان وزیر راه هستند. یا آقای محرابیان در صمت بودند و الان در نیرو هستند. یک جابجایی‌های اینچنینی انجام شده. این دولت ماهیت خودش را دارد. البته از جهاتی به دولت های نهم و دهم شباهت دارد؛ مثلا از جهت پرکاری، وقت‌گذاری دولتمردان یا دغدغه قشر محروم جامعه را داشتن. اینها بالاخره می‌تواند جهات یکسان باشد اما بالاخره تفاوت‌هایی هم وجود دارد که در جای خودش باید بحث بشود.

منظورم این است که هر دو نفر آدم‌های مشابهی را برای اینکه در کابینه داشته باشند، پسندیدند. خود این دو نفر بهم شباهت‌هایی دارند؟

حسینی: نه مشابه نیستند. گفتم که تفاوت‌هایی هم دارند.

جابجایی هست ولی آدم‌ها بعضا همان آدم‌ها هستند.

حسینی: اگر چهار یا پنج نفر مثلا از وزرای قبلی استفاده شوند، دلیل نمی‌شود، آن هم به نسبت تعداد زیاد دولتمردانی که ما داریم.

تفاوت فاحش این دو نفر (آقای احمدی‌نژاد و آقای رئیسی) چیست؟

حسینی: آقای احمدی‌نژاد هم در دوره مسئولیتش هم بعد از آن با آرمان‌ها و اهداف بلندی که وجود داشت، فاصله گرفت، چه با خانه‌نشینی و چه در اختلاف‌نظرهایی که در موضوعات مختلف پیش آمد و الان هم که مواضعش کاملا معلوم است. اما آقای رئیسی کاملا معتقد است که براساس قانون اساسی، سه قوه باید زیر نظر رهبری باشند یا اینکه اصلا تنشی را ایجاد نکنیم. یا اگر تنشی هست آن را کاهش دهیم اصطکاکی ایجاد نکنیم، مثلا بعد از اینکه وزیر دوم آموزش پرورش معرفی شد و رای نیاورد، ایشان تاکید کردند به هیچ وجه نباید به این قضیه واکنش نشان بدهیم. به هر حال مجلس حقی دارد. در حالی که ما در آن دوره گاهی اوقات می‌دیدیم که مسائل تنش‌زایی می‌شد یا گاهی اوقات به اختلافات دامن زده می‌شد.

متوجه منظورتان نمی‌شوم.

حسینی: مثلا در دوره آقای احمدی‌نژاد این تعامل مثبتی که الان وجود دارد، گاهی اوقات وجود نداشت و این اعتقاد نبود که باید با مجلسی‌ها اینقدر همکاری داشته باشیم و یک مقدار اختلافات تشدید شد، ولی الان بنا براین است که ما اهل تعامل باشیم و کارها را پیش ببریم و به این مسائل نپردازیم. مثلا حاشیه‌سازی در دولت ممنوع است، به هیچ وجه کسی دنبال حاشیه نباشد. باید کار و وظیفه خودمان را انجام دهیم، چون این اصطکاک‌ها و تنش‌ها باعث می‌شود بخشی از انرژی و توان افراد گرفته بشود و چوبش بر سر مردم خورده شود و دودش به چشم مردم برود. اگر بخواهیم درگیر بشویم و این بحث‌های حاشیه‌ای و فرعی را اصل قرار دهیم، به نفع کشور نیست. این نگاه متفاوت است با آنچه که در گذشته بود.

در حوزه سیاست خارجی، موضوع مذاکرات وین داغ است و نگرانی‌ها برای برجام زیاد است. بعضی می‌گویند آلترناتیو ایران، رفتن به سمت چین است و روسیه البته. من سوالم مشخصا این است شعار نه شرقی نه غربی الان تاریخ انقضایش تمام شده یا نه؟

حسینی: دولت سیزدهم به دو گونه وارد کار شده؛ یک اینکه خنثی‌سازی تحریم‌ها که دارد کار می‌کند تلاش می‌کند، برنامه‌های جدی دارد و دوم تلاش برای لغو تحریم‌ها که از طریق مذاکر‌ه دارد انجام می‌شود. در تیم مذاکره‌کننده تغییراتی انجام شده، افراد متخصص در حوزه‌های گوناگون با طرح و ایده دارند کارشان را با جدیت پیش می‌برند ولی از آن طرف بحث خنثی‌سازی تحریم‌هاست یعنی اینکه ما نمی‌خواهیم اقتصاد ما شرطی بشود ببینیم مذاکره چه می‌شود و فقط منتظر مذاکرات باشیم، نه! آن طرف دارد کار می‌شود؛ در همین مدت کوتاه شما دیدید که با همسایگان و با کشورهای مختلف از جمله تاجیکستان، ترکمنستان، آذربایجان، پاکستان، ترکیه، عراق و حتی با افغانستان با این وضعی که دارد، مبادلات تجاری انجام می‌شود.

فراتر از منطقه، نگاه به شرق است که از قدیم هم مطرح بوده چون یک واقعیتی است که الان قدرت اقتصادی در شرق است و چین دارد می‌رود به سمتی که قدرت اول اقتصادی دنیا بشود یا روسیه به هر حال امکاناتی دارد. بر این مبنا آن توافق راهبردی و جامعی که با چین شده بود و 25 ساله است، الان دارد عملیاتی می‌شود. ما داریم به طور جدی آن را دنبال می‌کنیم. یا مساله توافق با روسیه؛ اینها کمک می‌کند که اثر تحریم‌ها کم بشود. وقتی چین اعلام آمادگی می‌کند که ما حاضریم بیاییم در حوزه‌های گوناگون سرمایه‌گذاری کنیم. فرض کنید در توسعه حمل و نقل، راه‌آهن، جاده‌ها، مسکن، یا در حوزه‌های دیگر، اینها به کشور کمک می‌کند. یا وقتی روسیه آمادگی دارد ما باید همکاری را داشته باشیم. در گذشته دولتهایی مثل چین و روسیه، شاید بر این اعتقاد بودند که دولت دوازدهم اعتقاد جدی به آنها ندارد و بیشتر تمایلش به غرب است که با آنها همکاری کند تا با شرق. لذا آنها هم جدی نبودند ولی الان که آنها هم می‌دانند ما مصمم هستیم با همسایگان و با کشورهای مختلف دنیا ارتباط داشته باشیم، از این جهت آنها هم همکاری بهتری دارند. حالا مواردش زیاد است، مثلا در خرید نفت، بالاخره چین نیاز دارد و از ما نفت بیشتری درخواست می‌کند، ما هم می‌فروشیم و به نفع ما هست. یا برخی محصولاتمان می‌تواند در چین عرضه بشود. یک بازار میلیاردی در آنجا وجود دارد و این به نفع ما خواهد بود.

آن شرطی که ما در گذشته در شعار نه شرقی، نه غربی می‌گفتیم الان تغییراتی کرده مثلا اتحاد جماهیر شوروی که این همه کشور تحت سیطره‌اش بودند و بلوک شرق نیمی از کره خاکی را تحت نفوذ خودشان را داشتند، الان دیگر نیست و حتی در برخی موارد رویکردشان تغییر کرده، مثلا ما در اول انقلاب یادمان هست که اتحاد جماهیر شوروی از صدام حمایت می‌کرد یا به افغانستان حمله کرد، امام همان اول محکوم کرد و گفت ما به هیچ وجه قبول نداریم. اما الان این نگرش وجود ندارد یعنی حاضرند با ما همکاری کنند. در بحث سوریه ما دیدیم که آنها با ما همیاری کردند یا تحریم‌هایی که الان آنها هم دارند و حاضرند با ما همکاری کنند. ما باید از این فرصت‌ها استفاده کنیم، اما معناش این نیست که ما نمی‌خواهیم با کشورهای غربی کار کنیم. نه! اگر همین برجام به نتیجه برسد و آنها هم حاضر شوند با ما همکاری کنند، ما هیچ منعی از این جهت نداریم. در هر حال در دیپلماسی ما منافع ملی اصل است، یعنی آن سه‌پایه‌ای که رهبری فرمودند عزت، مصلحت و حکمت، برای ما اصل است. اگر ما بخواهیم قراردادی هم ببندیم حتما منافع خودمان را در نظر می‌گیریم. طبیعی است که آنها هم منافع خودشان را لحاظ کنند. اما آن روحیه‌ای که آمریکا داشته ما در چین نمی‌بینیم. آمریکا از کودتای 28 مرداد بگیرید، از حمایت از رژیم پهلوی بگیرید، از جنگ تحمیلی که با صراحت از صدام حمایت می‌کردند، از بحث تحریم‌ها، اینکه از برجام خارج شدند، اینکه داعش را به وجود آوردند،‌ اینکه سردار سلیمانی را به شهادت رساندند، اینکه اطراف ما پایگاه‌های نظامی دارند. ما این وضعیت را مثلا در چین نمی‌بینیم. بلکه آنها بیشتر دنبال مسائل اقتصادی هستند. ما هم باید در قراردادهایی که می‌بندیم مراقبت کنیم که منافع ملی ما لحاظ بشود.

استنباط من از پاسخ شما این است که بله واقعا دوره‌اش گذشته چون نگاه غالب جهان دیگر سیاسی نیست و رویکردها اقتصادی شده و بنابراین هم با شرق و هم با غرب ارتباط داریم منهای آمریکا.

حسینی: بله یعنی ما در هر کجای دنیا که ظرفیتی باشد، تعامل می کنیم. مثلا آمریکای لاتین که آقای محسن رضایی سفری داشت و بر اساس گزارشی که ایشان در دولت داد، آنها خیلی آمادگی دارند که با ما همکاری کنند. خب دولت آقای روحانی این سطح همکاری‌ها را بی‌جهت کاهش داده بود چون می‌گفت مثلا دولت قبلش همکاری داشته، انگار ما نباید دیگر همکاری کنیم. یا مثلا حتی با آفریقا همه روسای جمهور قبل، سفری به آفریقا داشتند ولی آقای روحانی در طول هشت سال حاضر نشد یک سفر به آفریقا برود. خب آفریقا زمینه مناسبی برای صدور کالاهای ماست و متخصصین فنی ما در خیلی از جاها می‌توانند به آنها کمک کنند. آنها هم بهره‌مند بشوند و هزینه‌های ما را هم پرداخت کنند.

از این جهت ما دنبال این هستیم که خودمان را فقط به اروپا و غرب محدود نکنیم. از هر جای دنیا که بتوانیم تبادل و همکاری داشته باشیم. شما ببینید در همین پاکستان بالاخره در همسایگی ماست، چه جمعیتی دارد و چقدر می‌توانیم کار بکنیم ولی شاید این ظرفیت تاکنون مغفول مانده است. تاکیدی که سال‌های سال رهبری داشتند بر اینکه ما با 15 کشور همسایه روابط بیشتری داشته باشیم، الان دارد انجام می‌شود. در گزارشی که من اخیرا دیدم حدود 40 درصد صادرات ما الان افزایش پیدا کرده است، خب این رقم بسیار خوبی است.

در چه بازه زمانی افزایش پیدا کرده است؟

حسینی: رئیس کل گمرک ایران اعلام کرده تجارت ایران با کشورهای همسایه از جهت ارزش رشد 42 درصدی داشته، از جهت وزن مثلا 18 درصد افزایش بوده، اما از جهت ارزش و قیمتشان رشد 42 درصدی بوده و مثلا صادرات ما به عراق، پاکستان، امارات، ترکیه، افغانستان و… افزایش داشته است.

اینها غیرنفتی‌اند؟

حسینی: بله. یا اینکه مثلا بر اساس گزارشی که معاون گمرک داده در نیمه اول سال ماهانه 5/3 میلیارد دلار بوده، الان به 5 میلیارد رسیده و دارد از این هم می‌گذرد و اگر تا به حال ما 36 میلیارد صادرات داشتیم، پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال به 46 میلیارد دلار برسد. این نشان می‌دهد این رویکرد جدید به نفع کشور است و باعث رونق تولید، کشاورزی، اشتغال و… در کشور می‌شود، همه اینها را ما باید جزء منافع در نظر بگیریم.

بالاخره ما دولت را در شرایط خوبی تحویل نگرفتیم و همه به این اذعان دارند یعنی وضعیت نقدینگی، تورم، بدهی‌هایی که دولت قبل داشته، کاهش ارزش پول ملی، بی‌ثباتی که در بازار بوده، نوسانات قیمت، رکود در بخش‌های مختلف کشور و همینطور رشد اقتصادی که تقریبا صفر بوده. پس دولت، شرایط سختی را تحویل گرفته اما تلاش کرده مشکلات را برطرف کند. شما حتی یادتان هست که برق در کشور چه وضعیتی داشت یا پرداخت حقوق که بالاخره خودش یک مساله‌ای بوده و ما از بانک مرکزی استقراض نکردیم. اخیرا دیدم که آقای دکتر مصباحی مقدم، یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته بود دولت آقای روحانی از بهمن 99 تا پایان دولت دوازدهم ، 125 هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی استقراض کرده، یعنی پول بدون پشتوانه چاپ شده که آثار تورمی دارد و مشکلات عدیده‌ای برای مردم ایجاد می‌شود. اما در این دولت سعی شده این سیر صعودی و رشد شتابان تورم متوقف بشود و حتی شروع به کاهش کند. این یکی از موفقیت‌های بزرگ است.

و یکی از راهکار‌هایش در دولت سیزدهم، ارتباط با کشورهای همسایه و همچنین چین و روسیه است. چرا چین را از آقای لاریجانی را گرفتید؟ تفاهم با چینی ها که داشت در مسیر پیش می‌رفت و ایشان در دولت هم نبودند.

حسینی: در دولت قبل چون دولتمردانشان عزم و اراده‌ای نداشتند که این کار به نتیجه برسد و بیشتر با توصیه و پیگیری رهبری انجام می‌شد که ما یک برنامه راهبردی و جامع در این زمینه داشته باشیم، شاید به این خاطر به آقای لاریجانی سپردند که قضیه را به نتیجه برساند اما الان از معاون اول، وزیر اقتصاد، معاون اقتصادی و… همه این اعتقاد و باور را دارند که ما باید روابط خودمان را با چین و روسیه توسعه بدهیم از این جهت خود دولت این کار را دارد انجام می‌دهد تا یک یکپارچگی و انسجام در کار باشد.

منظورتان این است که دیگر نیازی به آقای لاریجانی نداشتید و خود دولت کار را انجام می‌دهد؟

حسینی: ایشان چون در مجموعه دولت نبود و فرماندهی اقتصادی دولت هم باید واحد باشد و تصمیم‌گیری در جلسات دولت باشد چون الان دولت مرتب جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دارد. وزرای اقتصاد می‌نشینند بحث می‌کنند و هماهنگی خوبی وجود دارد از آن جهت دیگر آن ضرورتی که قبلا وجود داشت، الان نیست.

آقای حسینی سوالی از شما می پرسم که مخاطبان در کامنت‌های ما می‌پرسند. آقای رئیسی سازمان ملل نرفتند چون گفتند کرونا هست. پشت سرش تاجیکستان و روسیه رفتند و سفرهای دیگری داشتند. شرایط چه فرقی کرده از سازمان ملل تا این سفرها؟

حسینی: دولت تازه شهریور ماه مستقر شد یعنی سوم شهریور وزرا رای آوردند و اول کار آقای رئیسی بود شاید مصلحت نمی‌دانستند که بلافاصله این سفر انجام بشود ولی قطعا در سال‌های آینده این امکان وجود خواهد داشت که ایشان مانند روسای سایر کشورها در سازمان ملل حضور پیدا کنند. الان هم ایشان خودشان را ملزم می‌دانند و هر هفته با روسای کشورهای مختلف تماس می‌گیرند. برنامه منظمی در این باره هست که به بهبود روابط کمک می‌کند. مثلا در همین بحث واکسن، اگر یکمرتبه تغییری ایجاد شد، یک بخشش خود رئیس‌جمهور پای کار بود. تماسی که گرفت با چین و کشورهای دیگر و اینها همه تامین کردند البته وزارت بهداشت و حتی وزارت خارجه هم در این باره فعال شد. وزارت خارجه قبلا شاید احساس مسئولیتی نمی‌کرد اما الان در این زمینه ورود پیدا کردند یا در بحث دیپلماسی اقتصادی که ما الان داریم، خب در گذشته هم می‌گفتند ما کار می‌کنیم اما عملا کار جدی صورت نمی‌گرفت. الان وزارت خارجه ملزم شده در این عرصه کار بکند و فعالیت کند و نتایج خوبی هم داده.

پس کرونا نبود؟ یعنی دولت چون تازه بود، نرفت؟

حسینی: حالا من برداشتم این است و جایی هم بحث نشد که بدانیم علتش چه بوده.

ولی سال آینده تشریف می‌برند؟

حسینی: من پیش‌بینی‌ام این است. حالا باید ببینیم وزارت خارجه و خود آقای رئیس‌جمهور چه تشخیص می‌دهند. بنده نباید در این قضیه ورود کنم ولی برداشتم این است که ما اهل تعامل هستیم. در گذشته عده‌ای می‌گفتند منحصرا ما زبان دنیا را بلد هستیم و دیگران بلد نیستند؛ دیدیم که چه نتایجی شد. آن همه تبلیغات و شعار در مورد برجام. بعد هم آمریکا از برجام خارج شد، تحریم‌ها ادامه پیدا کرد و حتی افزایش پیدا کرد. مشکلات معیشتی و اقتصادی فراوانی که الان در کشور ما با آنها مواجه هستیم، هنوز آن آثار تورمی هست، گرفتاری‌های مردم وجود دارد. اما الان با دنیا دارد کار می‌شود. وزیر خارجه ما به چین می‌رود و رسما اعلام می‌شود این سندی که وجود داشت عملیاتی شد. آنها اعلام آمادگی می‌کنند که بیایند در ایران سرمایه‌گذاری کنند. ما الان محتاج سرمایه هستیم حال چه کشورهای خارجی بیایند چه افراد بیایند چه ایرانیانی که اکنون در خارج هستند. تعداد زیادی ایرانی داریم که مایل هستند سرمایه‌گذاری کنند ولی اینقدر موانع در کشور وجود داشته که انگیزه‌ای پیدا نمی‌کردند. خوشبختانه الان در مجلس هم این بحث کسب‌ و کارها تصویب شد که مجوزشان سریع داده بشود. الان در استان‌ها همه موظف شدند که به ریاست نماینده عالی دولت در استان یعنی استاندار در مورد سرمایه‌گذاری اهتمام جدی داشته باشند و کار کنند. اینها می‌تواند به پیشرفت کشور کمک کند.

آقای رئیسی با شعار حمایت از محرومان دولتشان را تشکیل دادند. این اولیه بودجه‌ای که دولت سیزدهم نوشته و به نام آقای رئیسی شناخته می‌شود، چند مساله دارد و نگرانی ایجاد می‌کند که رویکرد بودجه با شعار انتخاباتی همخوان نباشد. مثلا یکی همین حذف ارز ترجیحی است که خب اقشار آسیب‌پذیر عمدتا مخاطب اصلی این ارز بودند یا ارتش یکسری بودجه داشت که برای کمک به مردم آسیب‌پذیر بود در زمان بلایای طبیعی که آن هم حذف شده یعنی عملا ارتش دیگر هیچ بودجه‌ای در این زمینه ندارد. این شعار بود؟ یا اساسا چرا اینها حذف می‌شوند؟

حسینی: ارز ترجیحی اصلاح شد که منشأیی شده بود برای رانتخواری عده‌ای که از این قضیه سوءاستفاده کرده و به ثروت‌های بادآورده رسیدند و نتیجه چندانی عاید مردم نشد. آقای رئیس‌جمهور دو بار به صحن مجلس آمدند که بی‌سابقه است یعنی برای بودجه دو بار رئیس‌جمهور بیاید. ایشان تاکید کردند که دغدغه نمایندگان دغدغه ما هم هست و همه ما دغدغه معیشت مردم را داریم. یک جراحی اقتصادی بخواهیم بکنیم یا یک گام اساسی برداریم باید مراقبت کنیم که اقشار ضعیف جامعه آسیب نبینند، بنابراین این به نوعی جبران خواهد شد یعنی اگر یک جایی حذفی صورت می‌گیرد، اما مابه‌ازایی خواهد داشت که فشار بر مردم نباشد. حالا جزئیاتش را هنوز دارند در کمیسیون‌های مجلس تصمیم می‌گیرند. بنابراین بنا بر این است که کمترین مشکل را ایجاد کند.

اتفاقا در بودجه امسال برای اقشار محروم خیلی رعایت و دقت شده یعنی مثلا از کارکنان بگیرید آنهایی که حقوقشان کم بوده سعی شده درصد بیشتری افزایش پیدا کند یعنی به سمت عدالت حرکت کنیم.

همسان‌سازی؟

حسینی: نه نه. مثلا آنهایی که حقوق بالا دارند درصد افزایشش کمتر بشود و آنهایی که حقوق کمتری می‌گیرند افزایش بیشتری داشته باشند. افزایش اشتغال، رونق اقتصادی و … خیلی کمک می‌کند. این اولین بودجه‌ای است که مسکن ملی می‌خواهد راه‌اندازی شود که برای اقشار ضعیف جامعه است. یا مثلا رتبه‌بندی معلمان که انجام شد و بالاخره در بودجه سال آینده هم 25 هزار میلیارد تومان لحاظ شده است. همچنین دریافتی‌ مستمری‌بگیران دو برابر می‌شود، یعنی کسانی که تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی هستند. اینها مواردی است که به آن توجه شده است. برای پرداخت‌ها نیز سقف قائل شدند یعنی کسانی که در شرکت‌ها دریافتی‌های عجیب‌ و غریب داشتند، کنترل می‌شود تا حیاط خلوت عده‌ای نباشد. اینکه عده‌ای با حداقل دریافتی باشند و یک عده‌ای هم بی‌حساب و کتاب پول‌هایی را بگیرند، مردم را رنج می‌‌داد. اینها دارد ساماندهی می‌شود. دولت خودش دارد صرفه‌جویی می‌کند.

سقف را می‌فرمایید چه عددی است؟ اینکه می‌گویید مثلا حداکثر دریافتی یک مدیر در یک شرکت؟

حسینی: آنچه در دستگا‌‌ه‌های دولتی مشخص شده حدود 37 میلیون است ولی شرکت‌ها بعدا باید بررسی شود هنوز عدد خاصی مشخصا من در نظر ندارم اما تاکید آقای رئیس‌جمهور این بوده که اینها باید ساماندهی بشود یا اینکه همه وزارتخانه‌ها، دستگاه‌های دولتی باید پرداختی‌هایشان معلوم باشد یعنی سازمان امور اداری ـ استخدامی سامانه‌ای تعیین کرده گفته همه باید معلوم باشد. اینطور نباشد که پنهان باشد. معلوم باشد دریافتی‌های فرد چقدر است؟ این خودش کمک می‌کند به اینکه ما صرفه‌جویی کنیم و بعد بتوانیم به محرومان کمک کنیم. ببینید مثلا در خود هزینه‌های دولت؛ دولت گاهی اوقات ریخت و پاش‌هایی داشته، نگاه اشرافی‌گری که برخی از مدیران داشتند که بی‌حساب و کتاب هزینه می‌کردند اینها همه ضابطه مند شده و قرار شده 15 درصد این هزینه‌های جاری کاهش پیدا کند یعنی برود در بخش سرمایه‌ای، تملک دارایی، عمرانی و در این قسمت‌ها کار بشود یا بحث اینکه شما اشاره کردید مثلا برای حوادث غیرمترقبه. شما برای همین سال جاری ببینید زلزله اندیکا بوده، هرمزگان بوده،‌ این سیلی که اخیرا در چهار استان خرابی‌هایی که به بار آورد بلافاصله دولت تخصیص اعتبار داد یعنی اینکه 50 میلیارد به هر استان دادند رفتند کمک کردند، امکانات را بسیج کردند. نهادها پای کار بودند سپاه، بسیج و ارتش همگی در این قضایا کمک می‌کنند.

بله همیشه یک بودجه‌ای داشتند دقیقا همین را می‌پرسم؛ چون کشور ما خیلی حادثه‌خیز است و سیل و زلزله یک اتفاق روتین است و بیشتر روزها در خبرها داریم و یکی از آن نهادهایی که کمک می‌کند ارتش است که کنار بقیه نهادها هستند. بقیه حذف نشدند ولی به طور خاص ارتش حذف شده است.

حسینی: نه، تعداد ردیف‌ها کاهش پیدا کرده به خاطر همین مثلا بعضی اعتراض می‌کنند. آنها فکر می‌کنند بودجه بهشان داده نشده، نه تعداد ردیف‌ها کاهش پیدا کرده مثلا دانشگاه تهران فرض کنید که حدود 20 ردیف بودجه داشته خب این را یکی کردند ولی بعد به همه بخش‌ها توجه و عنایت می‌شود.

یعنی رقم فرقی نکرده؟

حسینی: بودجه بعضی‌ها نهادها مستقل و جداگانه بوده اما الان یکجا شده؛ مثلا در ستاد کل. نهادها خودشان از ستاد کل بودجه می‌گیرند. این اتفاقا از یک جهت خوب است که ما اختیارات مدیران و مسئولان ارشد را افزایش دادیم، گفتیم مثلا آقای وزیر! آقای استاندار! شما یک جاهایی می‌توانید جابجایی‌هایی را داشته باشید، وقتی کاری معقول و منطقی است و حکمتی درش است، می‌توانید آن را انجام دهید و بعد هم باید پاسخگو باشید. چون الان شما هر ایده جدیدی مطرح می‌کنید، می‌گفتند اعتباری برایش در نظر گرفته نشده و از کجا بپردازیم؟ و همین بهانه‌ای می‌شد برای ترک برخی افعال.

یعنی مثلا اگر سیل آمد ارتش برود از وزارت دفاع پول بگیرد؟

حسینی: ببینید این بحث خاص را دوستان بودجه باید به صورت تخصصی مطرح کنند و من حالا حضور ذهن ندارم که به چه صورت بوده ولی دوستان خواهند گفت. ممکن است مثلا در خود ستاد حوادث غیرمترقبه باشد وزارت کشور ولی از همه دستگاه‌ها کمک می‌گیرد همانطور که دستگاه‌های غیردولتی هم کمک می‌کنند. در همین حادثه بلافاصله ستاد اجرایی 15 میلیارد به هر استان اختصاص داد. بنیاد مستضعفان گفت ما سیمانشان را تامین می‌کنیم و وسایلشان را می‌گیریم یا کمیته امداد وظایفی را مثلا برعهده گرفت. بنیاد مسکن و دیگران همه در کنار همند. الان یک فرصت بسیار مغتنمی فراهم شده که همه در کنار هم برای خدمت به مردم هستند. اختلافی در این زمینه وجود ندارد و این تحرک دولت خودش مایه امیدواری است. دولت بلافاصله حضور پیدا می‌کنند، بررسی می‌کنند و تصمیم می‌گیرند نه اینکه فقط بروند و به مردم دلداری بدهند در همانجا می‌گویند آقا این مبالغ باید اختصاص پیدا کند. در اولین جلسه دولت کار انجام می‌شود یا گاهی اوقات اختیار می‌دهند مثلا به سازمان برنامه و بودجه یا معاون اول یا وزارت کشور می گویند علی‌الحساب شما اقدام کنید یک مبلغی بپردازید بعد در دولت دقیق تصویب می شود.

که در لحظه بتوانند تصمیم بگیرند.

حسینی: بله این سرعت عمل خیلی مهم است و نباید تاخیر و تعلل داشته باشیم. بالاخره مردم آسیب روحی دیدند اما اگر احساس کنند می‌آیند بهشان کمک می‌کنند و جبران می‌کنند، خود رئیس‌جمهور می‌آید و پیگیری می‌کند، دلگرم می شوند. خود شما دارید می‌بینید در همین زلزله اخیر اندیکا خود ایشان رفتند از نزدیک کار را پیگیری کردند. به نظر ما، نقطه قوت دولت است که به این مسائل می‌پردازد و اگر بخواهیم کلا بگوییم در خیلی از حوز‌‌ه‌ها کارهایی که می‌شود در نهایت به نفع اقشار ضعیف جامعه است. مثلا اینکه ما الان مواردی داریم که فرار مالیاتی صورت می‌گیرد. خب الان این را بنا دارند که از این فرار مالیاتی پیشگیری کنند.

مالیات‌های جدید هم یک مقدار عجیب است مثلا انتقادهایی هست برای مالیات بر خودروهای بالای یک میلیارد تومان آن هم وقتی پراید دویست میلیون است. خوردوی بالای یک میلیارد عملا با تورم به این قیمت رسیده و مثلا پارسال بوده 500 میلیون بوده. نگرانی‌هایی وجود دارد که کمبود بودجه را دولت دوباره از جیب مردم برمی دارد.

حسینی: خب طبیعی است که از اقشار مرفه جامعه که امکانات بیشتری دارند، مالیات بیشتری گرفته شود. در همه جای دنیا مالیات بیشتری می‌گیرند. در بعضی جاها وقتی به یک سقفی می‌رسد دیگر طرف هرچه دارد باید مالیات بپردازد.

این دارایی محسوب می‌شود و نه سود؛ یعنی در خرید و فروش مالیاتش را داده است.

حسینی: جزئیاتش را باید در آیین‌نامه‌ها معلوم کنند که به چه صورت باشد ولی بالاخره ما فرار مالیاتی داشتیم. ببینید همین دلار 4200 تومان باعث شد یک عده یکمرتبه یک ثروت هنگفتی پیدا کردند خب اینها باید مالیات بدهند که از این رانت برخوردار شدند. در کل ممکن است برخی کارهایی بکنند که یکباره درآمدشان افزایش چشمگیری داشته باشد خب اینها باید یک جایی کنترل و بررسی شود. می‌خواهم بگویم الان دارد در کشور کارهایی انجام می‌شود که به نفع عامه مردم است و این برای دولت بسیار مهم است. در عین حال سرمایه‌داران هم جای خودشان را دارند یعنی تشویق می‌شوند به سرمایه‌گذاری، به کارهای تولیدی. از آنها حمایت می‌شود. الان همکاری بین سه قوه وجود دارد برای اینکه بیایند در کارهایی که برای کشور مولد و مفید هست، سرمایه‌گذاری کنند. آنها هم امنیتشان حفظ بشود.

صحبتی شده بود که ممکن است دولت لایحه جایگزین طرح صیانت بدهد؟

حسینی: نه دیگر چون مجلس در این جهت پیشگام شده و کار را شروع کرده، لایحه نمی دهیم. البته اگر احساس بشود که این ناقص است و نمی‌تواند پاسخگو باشد، کار جدید می شود. ولی شاید به جای دولت، شورای عالی فضای مجازی در این زمینه تلاش بیشتری بکند که البته آنجا هم اعضای دولت هستند اما خب اعضای حقیقی هم دارد. از قوای دیگر هم هستند. آنها در این مساله نقش بیشتری داشته باشند به نظر ما بهتر است.

گفته می شود اپراتورها با این طرح مخصوصا در رابطه با فیلتر اینستاگرام مخالفت رسمی داشتند و در این رابطه گفتگوهایی که با نمایندگان ملت داشتند.

حسینی: نه بحث فیلتر اصلا مطرح نبوده من نشنیدم راجع به فیلتر بحثی باشد. هنوز طرح دارد در مجلس بررسی می‌شود تا بیاید در کمیسیون نهایی بشود و ابلاغ بشود اینها خودش مراحل زیادی را طی می‌کند. امیدواریم در نهایت آنچه که به خیر و مصلحت مردم است انجام بشود. چون اینگونه یله و رها هم باشد، خوب نیست مثلا همین اخیرا دوباره گفته‌اند یکی از صفحات رهبری را به اصطلاح مسدود کردند یا مثلا در ماجرای سردار سلیمانی ما دیدیم که توئیتر و اینستاگرام اینها چه رفتاری داشتند. در مورد خود ما چندین بار صفحات خود ما را بستند، همانهایی که ادعا می‌کردند که اینجا آزادی است هرکس هر کاری می‌خواهد بکند.

یک مثال دیگر از جنبه‌های منفی فضای مجازی، ماجرای حمله داعش به مجلس بود که بالاخره از همین فضای مجازی استفاده می‌کردند و کار خودشان را پیش می‌بردند. آن دغدغه‌ها مربوط به این جور کار است؛ مسائلی که ضد امنیت است، مشکلات مالی برای مردم ایجاد می‌کند. بحث مواد مخدر است، بحث بدآموزی‌هایی که هست، اینها باید برایش یک راهکاری در نظر گرفت ولی هیچکس نمی گوید این فضا کمک‌های بسیاری هم می‌کند. ما در همین داستان کرونا دیدیم که بالاخره نظام آموزش و پرورش ما، آموزش عالی ما همه مبتنی شد بر همین بهره‌گیری از فضای مجازی. بنابراین اینکه برخی می‌خواهند یک دوقطبی ایجاد کنند که بعضی‌ها مخالفند نه اینطور نیست. در مدیریت این فضا همه باید کمک کنند که آن جنبه‌های منفی به حداقل کاهش پیدا کند.

برچسب ها:

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

مطالب مرتبط

پنجه در پنجه پرقدرت سیل!

تمهیدات و مدیریت بحران سیل در جنوب کرمان روی هم رفته خوب بود، برای اولین بار قصه پر غصه جنوب دردی روی دلمان نگذاشت، اتفاقی که امیدها را برای اصلاح زیرساخت‌ها و ترمیم شکاف ها بالا می‌برد.